16 აპრილის ღამეს, პარლამენტთან მიმდინარე რუსული კანონის საწინააღმდეგო აქციაზე სპეცრაზმი დემონსტრანტებს ფიზიკურად გაუსწორდა, მათი ნაწილი დააკავა და როგორც ადვოკატები და დაკავებულები ამბობდნენ, მათზე დაკავების შემდეგაც იძალადეს. ამასთან, თავს დაესხნენ, ფიზიკურად გაუსწორდნენ და საქმიანობაში ხელი შეუშალეს ჟურნალისტებს. მედია აპრილის, პუბლიკასა და ტაბულას ჟურნალისტებზე თავდასხმის შემთხვევები ქართულ მედიაში მალევე გავრცელდა, თუმცა ნაკლებად ცნობილია, რომ აქციაზე მეოთხე — აზერბაიჯანელ ჟურნალისტს, დამოუკიდებელ რეპორტიორ ნურლან გაჰრამანლისაც სცემეს.
გაჰრამანლიმ სპეცრაზმის მხრიდან ფიზიკური ანგარიშსწორების ამსახველი ფოტო-ვიდეო მასალა შემთხვევიდან მალევე, X-ის პირად გვერდზე გამოაქვეყნა, მოგვიანებით კი, ჟურნალისტთა დაცვის კომიტეტს მომხდარის შესახებ მოუყვა.
I was assaulted by Georgian law enforcement while covering a demonstration in Tbilisi, knowing that I was a journalist. pic.twitter.com/a3mRWL7na6
— Əməkdar Jurnalist (@NurlanLibre) April 16, 2024
მედია აპრილი ნურლანს დაუკავშირდა და მომხდარის გახსენება სთხოვა. ჟურნალისტის თქმით, აზერბაიჯანიდან საქართველოში ჩამოვიდა, რადგან მის მშობლიურ ქვეყანაში ჟურნალისტთა დაკავებები გახშირდა, ბოლო წლების განმავლობაში კი მედიაში გავრცელდა მკვლელობის შემთხვევების შესახებაც.
“თქვენს ქვეყანაში პოლიტიკურ პროტესტს აზერბაიჯანში ყურადღებით აკვირდებიან. აქციის გასაშუქებლად მეც რამდენჯერმე მივედი პარლამენტის წინ. შემთხვევის დღეს, პარლამენტის შენობის უკან, საქართველოს ეთნიკურად აზერბაიჯანელ მოქალაქეებს შევხვდი. ჩემი მიზანი იყო პროტესტის გაშუქება. ხელკეტებითა და წიწაკის სპრეით შეიარაღებულმა სპეცრაზმმა აქციის მონაწილეებს წინასწარი გაფრთხილების გარეშე შეუტია. თავდასხმის შემდეგ, მომიტინგეებთან ერთად სირბილი დავიწყე, უკნიდან ყვირილი მესმოდა და მივხვდი, რომ აქციის მონაწილეების წინააღმდეგ ძალას იყენებდნენ”, — გვეუბნება ნურლანი და იხსენებს, რომ ინციდენტების ჩასაწერად მობილური ტელეფონი მოიმარჯვა, რა დროსაც პოლიციელი მიუახლოვდა.
“ბევრჯერ ვუთხარი, რომ ჟურნალისტი ვარ, დამარტყა და ტელეფონი წამართვა, მერე 3-4 პოლიციელი შემომეხვია და ერთ-ერთმა ხელკეტი დამარტყა. აქ ნანახმა ძალადობამ ბაქოს აქციებზე პოლიციის თანამშრომლების ქმედებები გამახსენა. მათ მიიღეს კონკრეტული ბრძანება, რომ მომიტინგეების წინააღმდეგ ძალა გამოეყენებინათ და ალბათ, ხელშეუხებლობასაც დაჰპირდნენ. ინციდენტის შემდეგ ტელეფონი დამიბრუნეს. პოლიცია თავს დამესხა, მიუხედავად იმისა, რომ იცოდნენ, ჟურნალისტი ვიყავი. მათი მიზანი სპეცრაზმის სისასტიკის გასაჯაროების თავიდან აცილება იყო”.
ნურლანის თქმით, სპეცრაზმის მხრიდან ძალადობის შემდეგ პარლამენტის წინ გადაინაცვლა და მოგვიანებით სახლში წავიდა.
ჟურნალისტმა სპეციალურ საგამოძიებო სამსახურში საჩივარი უკვე შეიტანა.
“დღის მეორე ნახევარში სპეციალურ საგამოძიებო სამსახურში მივედი და საჩივარი შევიტანე, აღიძრა სისხლის სამართლის საქმე. მეორე დღეს ექსპერტთან მივედით და მათი აზრი მოვისმინეთ. ამჟამად აზერბაიჯანში ვარ, თუმცა როცა სასამართლო პროცესი დაიწყება, საქართველოში დავბრუნდები”.
ნურლანი გვეუბნება, რომ სამართლებრივი პროცესის მიმართ იმედიანად განწყობილი არ არის, რადგან ვინც ძალადობის ბრძანება გასცა, მათ დაცვასაც შეეცდება. ამასთან, პოლიციის დაუსჯელობის კუთხით აზერბაიჯანში არსებული გამოცდილებაც იმავეს აფიქრებინებს.
“თუ მოძალადეებს არ დაიცავენ, მომავალში ვერ გაბედავენ იმავეს ჩადენას. არ მჯერა, რომ სისხლის სამართლის საქმე საქართველოში ეფექტური იქნება. ვფიქრობ, მომავალში ადამიანის უფლებათა ევროპულ სასამართლოსაც მივმართავ”.
ნურლან გაჰრამანლი აზერბაიჯანელი დამოუკიდებელი ჟურნალისტია, რომელიც წინა წლის სექტემბერში, აზერბაიჯანში პატიმრობაშიც იყო. მას ბრალდება 388-1.1.1 მუხლის დარღვევას ედავებოდა. აღნიშნულ მუხლს ხშირად მიმართავენ კრიტიკულად განწყობილი მედიის თანამშრომლების წინააღმდეგ, მათი დაშინებისა და გაჩუმების მიზნით. მუხლი იმგვარი ინფორმაციის გავრცელებას კრძალავს, რაც ინფორმაციისა, ინფორმირებისა და დაცვის კანონით არის განსაზღვრული.