მედია აპრილის ბლოგის რუბრიკა ეთმობა სხვადასხვა ადამიანს და განსხვავებულ შეხედულებებს. ბლოგები არ არის სარედაქციო კატეგორია და მოიცავს ავტორების პერსონალურ მოსაზრებებს. მათ მიერ გამოთქმული პოზიცია შესაძლოა არ გამოხატავდეს მედია აპრილის პოზიციას.
ავტორი: ლიზა აგიაშვილი
“სიბნელეში ქუჩაში მივდიოდი, სიარულის ტემპს ნელ-ნელა ვუმატებდი, სვლა სირბილში გადამეზარდა და როცა სიხარულის ემოციას გამოთავისუფლების ძალა ვაჩუქე, ქუსლების რაკარუკის ხმამ ილუზიიდან გამომათრია, თითქოს რაღაც თმაში მწვდა და გამახსენა, რომ ღამით სირბილი არ შეიძლება.
სიბნელეში და ქუჩაში გოგოობა არ შეიძლება. წელში გავიმართე, მხრები დავიფარე და ჩუმი ნაბიჯებით გავაგრძელე. თავისუფლების სუნი ბავშვობის დროინდელი საცხობიდან მეცა და ისევე მალე აორთქლდა, როგორც ჩვენი, გოგოების ლაღი, უწყვეტი და დაუფიქრებელი სირბილი”.
შენ ახლა პატრიარქალური წყობის ერთ-ერთ ფურცელზე მოხვდი.
გაჩნდი აბზაცში, რომელშიც არავინ სვამს კითხვებს: ცისფერი და ვარდისფერი ტანსაცმლის შესახებ.
საზოგადოების მიერ შექმნილმა სტანდარტებმა გვასწავლა, როდის და როგორ უნდა შევწვათ კარტოფილი ისე, რომ სამსახურისგან გადაღლილ ქმარს გემოვნების რეცეპტორები დავუკმაყოფილოთ.
- “და ვინ არიან ეს ფემინისტები?”
- “კაცებს რა, უფლებები არ გვაქვს?”
რა ეპოქაშიც არ უნდა ცხოვრობდე, არ დაივიწყო — ჯერ ცხენზე, შემდეგ ეტლში, ბოლოს კი ტაქსიში ჩაჯდომისა და დანიშნულების ადგილამდე მისვლის დრესკოდი.
ეს ხომ უკიდურესად ბანალურია.
მძღოლს წინ არ დაუჯდე, შეიძლება შიშველ მუხლზე ხელის დადება მოუნდეს.
- “კარგით რა, როგორ ადრამატიზებთ”.
ტრანსპორტში მოხდენილად, თავდაჭერილად და “ბოლოღილშეკრული” ადი, ნურავის გააღიზიანებ და საფრთხესაც ვერ შეიქმნი.
მსოფლიოში პირველი და საუკეთესო ფიზიკოსები, მათემატიკოსები, ინჟინრები და პროგრამისტები კაცები იყვნენ, ქალები დედობისთვის გაჩნდნენ.
ლამაზი და სურნელოვანი ყვავილების მისაღებად.
მაკიაჟისა და ეპილაციის გასაკეთებლად, მხოლოდ მოხდენილი ფეხებისა და მკერდის სატარებლად.
სამშობიარო ტკივილებისა და ყოველთვიური მენსტრუაციისთვის.
იმისთვის, რათა მოეწონოთ.
უყურე “რილსებს”, რომლებშიც დეტალურად გასწავლიან, როგორ მოიქცე, რა სიტყვა ან წინადადება უნდა თქვა, რომ კაცს მოეწონო.
როგორი უნდა იყოს საპირისპირო სქესისთვის მიმზიდველი სხეულის ენა.
და საერთოდ, იცი წითელი ტუჩსაცხის სწორ დროსა და ადგილას გამოყენება?
მე მგონი, ზედმეტად გვეპრანჭები ან ვერ ხვდები, რომ შენი ტუჩები ძალიან “ყვირის”.
ბიჭის ყოლა გვარის გაგრძელებას ნიშნავს, გოგოებსაც არაუშავთ რა.
საყვარლები არიან, მთავარია ბავშვი იყოს ჯანმრთელი.
ქალიშვილი გათხოვდი? 21-ე საუკუნეა, ამას ხომ ყურადღებას აღარავინ მიაქცევს, მაგრამ ისე, მაინც, სხვათა შორის გკითხავ — ბევრი პარტნიორი გყავდა?
პატარა ქალაქია, ყველამ ყველაფერი იცის.
არა, საწყენად არ მითქვამს.
ბევრ ადამიანთან ამ თემაზე ნუ ილაპარაკებ, არასასიამოვნოა.
ხომ იცი, გოგოს სიმორცხვე უხდება.
სილამაზის სტანდარტებში ჯერ ვერ ჩაჯექი?
ახლა აწეული ყვრიმალები და წვრილი წელია მოდაში.
ცოტა მიირთვი, ფეხით ბევრი იარე და საერთოდაც, დიდხანს იშრომე, რომ იყო სასურველი.
შენ ქალი ხარ, პატრიარქალური სამყაროს ატომი მოზრდილ მოლეკულებში.
და ეს ცარიელი სიტყვებია, რადგან უმცირესი ნაწილაკი მხოლოდ მაშინ ხარ, როცა სხვებს აძლევ უფლებას იყო ასეთი.
შენ ქალი ხარ, პატრიარქალური სამყაროს ნაწილი.
ადამიანი, რომელსაც არ უჯერებდნენ.
რომელიც იბრძოდა, ყვიროდა ხმაურში, ქაოსში და რკინისსუნიან პროტესტში.
და შენ იცი, ვინ იყო როზალინდ ფრანკლინი?
ვერა რუბინი?
სიუზან ჰოროვიცი?
იცი, რას გვიხსნიდა ანი ერნო, როცა აბორტზე გვიყვებოდა? ან რატომ დაწერა ჯეინ ოსტინმა ემა.
როგორია იყო ქალი ომში, ვკითხოთ სვეტლანა ალექსიევიჩს (“ომს არ აქვს ქალის სახე”).
რისთვის მოკვდა მარიტა?
გაიცანი ანა კორძაიას მარგარიტა.
გაიხსენე მარია ანტუანეტა, კატალინა არაგონელი, ელიზაბეტი, ვიქტორია…
დედები, ცოლები, შვილები და ადამიანები სამეფო კარზე.
გოგოები უბრალო ცხოვრებით და გოგოები შუა საუკუნეებში.
ქალები სოფელში, დედაქალაქში, მდიდრულ მეგაპოლისებში.
ცნობილი მეცნიერები, ადვოკატები, ექიმები და მხატვრები.
ქალები შვილებით და ქალები დედებით, ქალები წიგნებით და ქალები სპექტაკლებში…
შენ ახლა ცისფერ-ვარდისფრის არა,
ნებისმიერი ტონალობის მქონე გვერდზე მოხვდი.
შესაძლებლობები უსაზღვროა, ძალა დაუშრეტელი.
მსოფლიო არ დაივიწყებს ტემპს, რომელშიც გენდერული ნიშნით მიიღებოდა გადაწყვეტილებები, თუმცა ჩვენ ვთამაშობთ ამბის იმ ფურცელზე, რომელშიც ყველაფერი “მოსულა”.
კეთილი სურვილებით, გოგოობით გოგოობაზე.