ღია ურთიერთობა აღნიშნავს ისეთ ურთიერთობას, სადაც პარტნიორებს შორის არის შეთანხმება, რომელიც მათ საშუალებას აძლევს, დაამყარონ დამატებითი რომანტიკული ან სექსუალური კავშირები სხვა ადამიანებთან.

Contents

ღია ურთიერთობები მნიშვნელოვნად განსხვავდება იმის მიხედვით, თუ რას მიიჩნევენ კონკრეტული წყვილები დასაშვებად თავიანთ ურთიერთობაში. ტერმინი „ღია ურთიერთობა“ ხშირად გამოიყენება ზოგადად ეთიკური არამონოგამიური (ინგლ. Ethical Non-Monogamy, ანუ ENM) კავშირების აღსაწერად — ისეთი კავშირების, რომლებშიც ერთმანეთთან რომანტიკულად თუ სექსუალურად ჩართული ყველა მხარე ინფორმირებული და თანახმაა ურთიერთობის ამ ფორმატზე.

ტერმინი „ღია ურთიერთობა“ მოიცავს ეთიკური არამონოგამიის სრულ სპექტრს, რომელიც გულისხმობს ნებისმიერ სექსუალურ და/ან რომანტიკულ ურთიერთობას, რომელიც ერთზე მეტ პარტნიორს მოიცავს. ამ ტიპის კავშირებში აუცილებელია სექსუალურ ან რომანტიკულ ურთიერთობაში ჩართული ყველა მონაწილის ნათელი და ინფორმირებული თანხმობა.

ღია ურთიერთობები შეიძლება აღნიშნავდეს სვინგერებსაც, რომლებიც ერთად განიცდიან სექსუალურ ექსპერიმენტებს სხვა წყვილებთან ან ცალკეულ პიროვნებებთან შეხვედრის გზით, ან ერთად ესწრებიან ისეთ წვეულებებს, რომლებზეც სექსუალური აქტივობები წახალისებულია.

ალტერნატიულად, ღია ურთიერთობა შეიძლება აღნიშნავდეს ურთიერთობაში მყოფ ორ პარტნიორს, რომლებიც ინდივიდუალურად იკვლევენ სექსუალურ გამოცდილებებს სხვებთან. მათ ამ გამოცდილებებთან დაკავშირებით შეიძლება ჰქონდეთ „არ მკითხო, არ მომიყვე“ პრინციპი ან შეიძლება, სულაც, სიამოვნებდეთ ერთმანეთისთვის თავიანთი სექსუალური თავგადასავლების მოთხრობა, რათა კიდევ უფრო გაიღრმაონ სექსუალური და ემოციური სიახლოვე.

ხშირად ტერმინი „ღია ურთიერთობა“ უფრო მიუთითებს ისეთ მონორომანტიკულ პარტნიორობაზე (როდესაც პარტნიორები ერთმანეთისთვის ექსკლუზიურები არიან რომანტიკულად), რომელიც სხვა სექსუალური კავშირებისთვის ღიაა. ეს ნიშნავს, რომ ასეთ წყვილში პარტნიორები ერთმანეთთან რომანტიკულად მონოგამიურები არიან და თავიანთ კავშირს იერარქიულად აყენებენ სხვა კონტაქტებზე მაღლა. ისინი, როგორც წესი, ერიდებიან ემოციურ და რომანტიკულ კავშირებს ახალ პარტნიორებთან და ფოკუსირდებიან მხოლოდ სექსუალურ გამოცდილებაზე — ერთად ან ცალ-ცალკე.

მუშაობს თუ არა ღია ურთიერთობები?

ღია ურთიერთობებმა შეიძლება კარგად იმუშაოს მაშინ, როდესაც ორივე პარტნიორი დაინტერესებულია ურთიერთობის ან ქორწინების გახსნით. მნიშვნელოვანია, რომ ასეთ წყვილებს ჰქონდეთ გულწრფელი საუბრები იმაზე, თუ რატომ სურთ ურთიერთობის გახსნა, და დარწმუნდნენ, რომ ამას აკეთებენ სწორი მოტივაციით. ეს შეიძლება ურთიერთობის იდეალური ფორმა იყოს ისეთ შემთხვევებში, როდესაც ერთ-ერთ ან ორივე პარტნიორს სიამოვნებს, როცა მათი პარტნიორი სხვებისგან სითბოსა და სიამოვნებას იღებს.

მეორე მხრივ, ღია ურთიერთობა ნაკლებად წარმატებულია, როცა ერთ-ერთი პარტნიორი უარყოფითად არის განწყობილი ურთიერთობის ამ ფორმის მიმართ ან როცა პარტნიორებს შორის კომუნიკაცია სუსტია.

ღია ურთიერთობების ფორმები

ღია ურთიერთობების მრავალი ფორმა და ქვეკატეგორია არსებობს. ძირითად ტიპებად მიიჩნევა სვინგინგი, ღია ქორწინება და პოლიამორია:

სვინგინგი — სვინგინგი გულისხმობს ადამიანებს — წყვილში ან მარტო მყოფებს — რომლებიც ესწრებიან სექს-წვეულებებს და მონაწილეობენ სექსუალურ აქტივობებში ერთზე მეტ ადამიანთან. ეს ურთიერთობები ძირითადად ფიზიკურ და სექსუალურ ხასიათს ატარებს და სექსუალური აქტის დასრულების შემდეგ მთავრდება;

ღია ქორწინება — ღია ქორწინება, ჩვეულებრივ, გულისხმობს დაქორწინებულ წყვილს, რომლის წევრებსაც შეუძლიათ, სხვებთან სექსუალური კავშირები დაამყარონ ერთად ან ცალ-ცალკე. მართალია, ზოგი ღია ქორწინება შეიძლება განმეორებით პარტნიორებს ან ემოციურ მიჯაჭვულობასაც მოიცავდეს, თუმცა, როგორც წესი, ასეთ ურთიერთობებში მთავარი რომანტიკული ფოკუსი უშუალოდ ქორწინებაზე რჩება. სხვებთან ემოციური ან რომანტიკული გრძნობები შეიძლება გაჩნდეს, მაგრამ ეს არ არის პირველადი მიზანი;

პოლიამორია — პოლიამორია ეთიკური არამონოგამიის ფორმაა, რომლის დროსაც ადამიანები ერთზე მეტ რომანტიკულ და/ან სექსუალურ ურთიერთობას ამყარებენ, ურთიერთშეთანხმებისა და სრული ინფორმირებულობის პირობებში. განსხვავებით ღია ქორწინებებისგან, პოლიამორია ღიად აღიარებს და ახალისებს იმის შესაძლებლობას, რომ ერთდროულად გიყვარდეს ერთზე მეტი ადამიანი, ხშირად იერარქიისა და პირველადი თუ მეორეული პარტნიორების გარეშე. (მეტი ინფორმაციისთვის იხილეთ ჩვენი სტატია პოლიამორია — მნიშვნელობა, ტიპები და რჩევები)

გარდა ზემოჩამოთვლილი ძირითადი კატეგორიებისა, ეთიკური არამონოგამიის სხვა ფორმებს შორისაა:

სოლო პოლიამორია — ინდივიდები, რომლებსაც ერთდროულად რამდენიმე რომანტიკული ან სექსუალური ურთიერთობა აქვთ ისე, რომ არ ეძებენ „ძირითად“ ან „თანამცხოვრებ“ პარტნიორს. ისინი აფასებენ ავტონომიას და, როგორც წესი, დამოუკიდებლად ცხოვრობენ;
ურთიერთობის ანარქია — ფილოსოფია, რომელიც უარყოფს იერარქიასა და იარლიყებს ურთიერთობებში. ურთიერთობის ანარქისტები ყველა ურთიერთობას — რომანტიკულს, პლატონურსა თუ სექსუალურს — ანიჭებენ ერთნაირ მნიშვნელობას, ინდივიდუალური შეთანხმებებისა და ურთიერთპატივისცემის საფუძველზე, ნაცვლად წინასწარ განსაზღვრული როლებისა.
იერარქიული და არაიერარქიული ეთიკური არამონოგამია — ზოგიერთი არამონოგამიური კავშირი იერარქიულია, სადაც „ძირითად“ პარტნიორს განსაკუთრებული მნიშვნელობა ენიჭება. სხვები არაიერარქიულია, რაც ნიშნავს, რომ ყველა პარტნიორი თანაბარი ან შეთანხმებულად განსაზღვრული მნიშვნელობით განიხილება.

ეს სტრუქტურები ცხადყოფს, რომ ღია ურთიერთობები შეიძლება იყოს ღრმად ინდივიდუალური, მოქნილი და ადაპტირებული იმ ადამიანების საჭიროებებსა და ღირებულებებზე, ვინც მათ ქმნის.

რა დადებითი მხარეები აქვს ღია ურთიერთობებს?

ღია ურთიერთობებს შეიძლება არაერთი ემოციური, სექსუალური და პირადი სარგებელი ჰქონდეს, მათ შორის:

სექსუალური თვითგამოხატვისა და თავდაჯერებულობის ზრდა;
ინტიმურობის შესწავლის შესაძლებლობა ერთზე მეტი გენდერის ან ტიპის პარტნიორთან;
განახლებული ან გამძაფრებული სექსუალური ენერგია ძირითად ურთიერთობაში;
ემოციური ინტელექტისა და კომუნიკაციის უნარების გაძლიერება ღია და პატივისცემით სავსე დიალოგის გზით.

რა უარყოფითი მხარეები შეიძლება ჰქონდეს ღია ურთიერთობებს?

ამავდროულად, ღია ურთიერთობებს შეიძლება თან ახლდეს გამოწვევები, რომლებსაც სჭირდება სიფრთხილე და ყურადღება, მათ შორის:

სქესობრივი გზით გადამდები ინფექციების (სგგი) ან ჯანმრთელობის სხვა რისკების მომატება;
ეჭვიანობა, დაუცველობის შეგრძნება ან საკუთარი თავის სხვებთან შედარება;
ნდობის რღვევა ძირითად ურთიერთობაში, თუ საზღვრები არ არის მკაფიო ან ისინი ირღვევა;
დროისა და ენერგიის მნიშვნელოვანი ხარჯვა ემოციურ გადამუშავებაზე, დაგეგმვასა და კომუნიკაციაზე.

რამდენად შეგეფერებათ ღია ურთიერთობა?

ნებისმიერი ტიპის ღია ურთიერთობას სჭირდება მყარი საფუძველი პარტნიორებს შორის. ასეთ ურთიერთობებს მოეთხოვება თვითგაცნობიერებულობა, მაღალი დონის ემოციური უნარები და ისეთი ნდობა, რომელიც გაუძლებს მოწყვლადობისა თუ სისუსტის მომენტებს.

მყარი საფუძველი ურთიერთობაში გულისხმობს, რომ:

თავს ემოციურად და ფიზიკურად დაცულად გრძნობთ ერთმანეთთან;
ორივე კომფორტულად გრძნობთ თავს დამოუკიდებლობასთან, პირად ავტონომიასა და ინდივიდუალობის შენარჩუნებასთან;
თქვენი ურთიერთობა შედარებით დაბალკონფლიქტიანია, იშვიათად ან თითქმის არასდროს გაქვთ მწვავე კამათები ან სერიოზული პრობლემები კავშირის მხრივ;
ორივეს შეგიძლიათ ემოციური თვითრეგულაცია;
თქვენ და თქვენს პარტნიორს გჯერათ ერთმანეთის გულწრფელობისა და მზადყოფნის, რომ შეასრულებთ ურთიერთდადებულ შეთანხმებებს;
გაქვთ დამაკმაყოფილებელი სექსუალური კავშირი (როგორც არ უნდა განსაზღვროთ ეს თქვენ ორმა);
გაქვთ მზადყოფნა, გულწრფელად და მოწყვლადად ისაუბროთ თქვენს ემოციებზე;
გაქვთ საერთო ხედვა იმის შესახებ, როგორ გაამდიდრებს ღია ურთიერთობა თქვენს ცხოვრებას.

ზოგიერთი წყვილი ღია ურთიერთობაზე გადასვლას მაშინ ცდილობს, როდესაც ემოციურად და/ან სექსუალურად დაუკმაყოფილებელია არსებული კავშირით. ასეთ შემთხვევაში, პირველ ყოვლისა, აუცილებელია არსებულ ურთიერთობაზე მუშაობა და მასში ძირეული პრობლემების მოგვარება. ღია ურთიერთობის დაწყება იმ მიზნით, რომ თავი აარიდოთ პარტნიორთან ურთიერთობის გაუმჯობესებისთვის საჭირო სიღრმისეულ შრომას, როგორც წესი, წარუმატებლად მთავრდება.

როგორ ესაუბროთ პარტნიორს, რომ ურთიერთობის გახსნა გინდათ?

თუ ფიქრობთ, რომ გსურთ არსებული ურთიერთობის გახსნა, მნიშვნელოვანია, ეს საუბარი სტრუქტურირებულად და გააზრებულად წარიმართოს. ღია ურთიერთობის იდეამ შეიძლება გამოიწვიოს შიში, დაბნეულობა ან შთაბეჭდილება, თითქოს თქვენს პარტნიორს ისე აღარ უყვარხართ/მოსწონხართ, როგორც ადრე. ტკივილისა და გაუგებრობის თავიდან ასაცილებლად, წინასწარ შეატყობინეთ პარტნიორს, რომ გსურთ სერიოზული საუბარი, და გამოყავით მშვიდი, ყურადღების გამფანტავი ფაქტორებისგან დაცლილი დრო, რომ სრულად შეძლოთ ერთმანეთისთვის დროისა და ყურადღების დათმობა.

რამდენიმე რჩევა, რომელიც შეიძლება ასეთ საუბარში გამოგადგეთ:

დაიწყეთ დადებითი მხარეების ჩამოთვლით — ისაუბრეთ იმ ყველაფერზე, რაც გიყვართ თქვენს ურთიერთობაში და რაც არ გსურთ, რომ შეიცვალოს. დააფიქსირეთ, რომ არ აპირებთ წასვლას და რომ ღია ურთიერთობა არ იქნება თქვენი კავშირის დაკნინება ან დაქვეითება;
ცხადად განმარტეთ, რა გსურთ და რატომ — წინასწარ დაფიქრდით იმაზე, კონკრეტულად რა გსურთ ღია ურთიერთობისგან და რატომ არის ეს მნიშვნელოვანი თქვენთვისა და თქვენი ურთიერთობისთვის. ნათლად ახსენით, როგორ ხედავთ ღია ურთიერთობას და რა გსურთ, თუმცა ასევე დაუტოვეთ პარტნიორს სივრცე კითხვებისა და საკუთარი აზრების გამოთქმისთვის. ემოციურად გააზრებული პოზიციიდან საუბარი დაეხმარება თქვენს პარტნიორს, რომ მოგისმინოთ და გაგიგოთ, ზუსტად რა გსურთ, რატომ გსურთ და რა არის თქვენი მოტივაცია;
არ იჩქაროთ და არ დააჩქაროთ თქვენი პარტნიორი — მნიშვნელოვანია, ეს საუბარი ბუნებრივი ტემპით წარიმართოს. თუ თქვენი პარტნიორი ემოციურად გადატვირთული ან აფორიაქებულია, გააკეთეთ პაუზა და ფოკუსირდით მის დამშვიდებაზე — მხოლოდ ამის შემდეგ დაუბრუნდით თემას. პარტნიორი არ დაგთანხმდებათ ასეთ მნიშვნელოვან ნაბიჯზე, თუკი არ ექნება საკმარისი დრო თქვენი თხოვნის გასააზრებლად და არ იგრძნობს ემოციურ სიცხადეს. შესაძლოა, თქვენ უკვე დიდი ხანია ფიქრობთ ამ საკითხზე, მაგრამ თქვენი პარტნიორისთვის ეს თემა სრულიად ახალი იყოს. მიეცით მას დრო, გაიაზროს ის, რაზეც უკვე ილაპარაკეთ.

რა წესები შეიძლება არსებობდეს ღია ურთიერთობებში?

წინასწარი შეთანხმებების დაზუსტება მნიშვნელოვნად ამცირებს გაუგებრობების რისკს და ზრდის ნდობის შენარჩუნების შანსს მომავალში. თითოეულმა წყვილმა საკუთარი წესები და საზღვრები უნდა დაადგინოს, რომლებიც მათთვის ბუნებრივი და კომფორტულია.

შესაძლო განსასაზღვრ საკითხებს შორის შეიძლება იყოს:

რა დონემდე სექსუალური აქტივობაა მისაღები? მაგალითად, დასაშვებია თუ არა სექსის ყველა ფორმა (ორალური, ვაგინალური, ანალური) სხვა პარტნიორებთან, თუ რომელიმე მათგანი მისაღები არ არის?
შეგიძლიათ თუ არა ინდივიდუალურად იკვლიოთ სექსუალური გამოცდილება პარტნიორის გარეშე?
რამდენად მისაღებია სხვა ადამიანთან განმეორებითი ან გრძელვადიანი სექსუალური კავშირი?
გსურთ თუ არა ერთმანეთის პარტნიორების გაცნობა ან კომუნიკაცია მათთან?
რომელი გენდერის ადამიანებთანაა მისაღები სექსუალური კავშირი?
დასაშვებია თუ არა სექსი პრეზერვატივის გარეშე? თუ არა — მიიჩნევა თუ არა ორალური ან მანუალური (ხელით) სექსი ისეთ აქტად, რომელიც საჭიროებს პრეზერვატივს ან სხვა დამცავ ბარიერს?
არსებობს თუ არა რაიმე შეზღუდვა სექსუალური აქტივობის დროს ნივთიერებების (მაგ., ალკოჰოლი) გამოყენებაზე?
უნდა გაუზიაროთ თუ არა ერთმანეთს სექსუალური გამოცდილებები? თუ კი — როდის? რამდენად დეტალურად? გაზიარების მიზანია სექსუალური კავშირის გაღრმავება, რისკების შეფასება თუ სხვა რამ?
რა ტიპის ემოციური კავშირებია დაშვებული სხვა პარტნიორებთან? დაშვებულია თუ არა მეგობრობა? და რომანტიკული კავშირები?

მოლოდინებისა და საზღვრების დაზუსტება მნიშვნელოვანი ნაბიჯია იმისკენ, რომ ცხადად გესმოდეთ თქვენი ურთიერთობის ჩარჩო და ორივე ზუსტად თანხმდებოდეთ იმაზე, რა ტიპის თავგადასავალს იწყებთ ერთად. ეცადეთ, შეთანხმებები ზედმეტად მკაცრი არ იყოს მხოლოდ იმიტომ, რომ ფიქრობთ, ასე უკეთ დაიცავთ ძირითად კავშირს. ამის ნაცვლად, ფოკუსირდით საერთო მიზანზე — იმაზე, თუ როგორ შეიძლება ღია ურთიერთობამ გააძლიეროს თქვენი კავშირი და ხელი შეუწყოს პიროვნულ ზრდას.

რამდენად ხშირად უნდა გადაამოწმოთ ერთმანეთის ემოციური მდგომარეობა და პოზიცია?

ღია ურთიერთობის წარმატებულობისთვის საკვანძო მნიშვნელობისაა რეგულარული გადამოწმებები ერთმანეთთან. მიზანმიმართულად გამოყოფილი დრო — როგორც ლოჯისტიკური საკითხების, ისე ემოციური მდგომარეობის გასაზიარებლად — მნიშვნელოვნად ამცირებს გაუგებრობებისა და ნდობის დარღვევის რისკს. როცა ურთიერთობის გახსნას იწყებთ, კვირაში ერთხელ ან თუნდაც ყოველდღიური გადამოწმებები ერთმანეთთან შეიძლება ძალიან ღირებული იყოს — იმ შემთხვევაშიც კი, თუ ახალი სექსუალური გამოცდილება არ გქონიათ.

ერთმანეთის მდგომარეობისა და პოზიციის გადამოწმება საშუალებას გაძლევთ, ემოციურად დაუკავშირდეთ პარტნიორს, გამოხატოთ შიშები და წუხილები, დაგეგმოთ პრაქტიკული დეტალები და გააგრძელოთ ღია ურთიერთობის შესახებ თქვენი საერთო ხედვის განვითარება.

ასევე მნიშვნელოვანია ღია კომუნიკაცია მეორეულ პარტნიორებთანაც, განსაკუთრებით პოლიამორიულ ან არაიერარქიულ ურთიერთობის სტრუქტურაში. ეს დაგეხმარებათ, თავიდან აიცილოთ ისეთი შემთხვევები, როცა ერთ-ერთ პარტნიორზე მოქმედი გადაწყვეტილება მასთან კონსულტაციის გარეშე მიიღება.

თუმცა, ასევე აუცილებელია, არსებობდეს განცალკევებული დრო გულწრფელი კომუნიკაციისთვის თქვენსა და თქვენს ძირითად (ან თანამცხოვრებ) პარტნიორს შორის. ურთიერთობის აქტიური „მოვლა“, უშუალო ყურადღების დათმობითა და მკაფიო მოთხოვნებით, დაგეხმარებათ, დადებითი ემოციური კავშირი შეინარჩუნოთ თქვენს პარტნიორთან. შესაძლოა, მოგეჩვენოთ, რომ ეს ბევრ დროს საჭიროებს — და ეს ასეცაა! თუმცა, ღია ურთიერთობის წარმატებისთვის კომუნიკაცია უმნიშვნელოვანესია.

თუ არ იცით, როგორ გამართოთ პროდუქტიული საუბარი პარტნიორ(ებ)თან გადამოწმების მიზნით, სცადეთ ეს სტრუქტურა:

დაიწყეთ ფიზიკური კავშირით. ეს შეიძლება იყოს სითბოთი სავსე ჩახუტება ან ნებისმიერი ისეთი ქმედება, რომელიც თქვენ შორის კავშირს აძლიერებს და საშუალებას გაძლევთ, იყოთ ერთად ყოველგვარი დაძაბულობისა და წნეხის გარეშე. ეს დაგეხმარებათ, საუბარი დაიწყოთ სიახლოვითა და ნდობით, ნაცვლად შიშისა თუ სხვა უარყოფითი ემოციისა;
მოკლედ ჩამოაყალიბეთ, რის განხილვას აპირებთ. დაასახელეთ როგორც ლოჯისტიკური, ისე ემოციური საკითხები, რომ პარტნიორებმა წინასწარ იცოდნენ, რას უნდა ელოდონ ამ საუბრიდან. თუ გრძნობთ, რომ დრო არ გეყოფათ ყველაფერზე სასაუბროდ, განსაზღვრეთ პრიორიტეტები და დანიშნეთ სხვა დრო დარჩენილი თემებისთვის;
სანამ გადამოწმებას დაიწყებთ, დააზუსტეთ კომუნიკაციის წესები. გამოიყენეთ „მე“ დებულებები და ისაუბრეთ საკუთარ გრძნობებსა და ემოციებზე, განსაკუთრებით იმ საკითხის ირგვლივ, რომელიც ემოციურად დატვირთულია. საუბრისას არ აჰყვეთ ემოციებს და ცხადად გამოხატეთ, რა გსურთ. შეგიძლიათ, სთხოვოთ თქვენს პარტნიორებს, გაიმეორონ, როგორ გაიგეს თქვენი ნათქვამი, და საჭიროების შემთხვევაში დააზუსტოთ თქვენი პოზიცია;
სანამ საუბარს დაასრულებთ, კვლავ დაუკავშირდით ერთმანეთს. დარწმუნდით, რომ საუბრის ყველა მონაწილემ სრულად ამოწურა მისთვის საინტერესო საკითხი და კმაყოფილია საუბრით. თუ ასე არაა, ჩანიშნეთ კიდევ ერთი შეხვედრა საუბრის გასაგრძელებლად. საუბრის დასრულებამდე გამონახეთ დრო იმისთვის, რომ კვლავ დაუკავშირდეთ ერთმანეთს ფიზიკურად, მაგალითად, ჩახუტებით — ის, თუ რა შეგრძნებას ტოვებს ასეთი გადამოწმებები, იმდენადვე მნიშვნელოვანია, რამდენადაც ამ საუბრიდან მიღებული ლოჯისტიკური თუ სხვა განსახილველი საკითხების შედეგები.

პრობლემის ნიშნები ღია ურთიერთობაში

ისევე, როგორც ნებისმიერ სხვა ურთიერთობაში, ღია დინამიკაშიც შეიძლება გაჩნდეს ისეთი გამოწვევები, რომელთა ადრეულ ეტაპზევე ამოცნობა მნიშვნელოვანია.

გავრცელებული ნიშნები იმისა, რომ პრობლემა არსებობს, მოიცავს:

ერთ-ერთი პარტნიორი მუდმივად ეჭვიანობს, შფოთავს ან თავს გარიყულად გრძნობს;
ხშირი მისკომუნიკაცია ან რთულ თემებზე საუბრისგან თავის არიდება;
შეთანხმებების დარღვევა ან შეთანხმების პირობების შეცვლა ორმხრივი თანხმობის გარეშე;
უთანასწორობის შეგრძნება — როცა ერთ-ერთი პარტნიორის საჭიროებები, საზღვრები ან კომფორტი მუდმივად უკანა პლანზე იწევს;
გარე პარტნიორები, რომლებიც ქმნიან დაძაბულობას — განსაკუთრებით მაშინ, როცა მათ არ აქვთ ინფორმაცია წესებზე ან როცა ისინი ცდილობენ ურთიერთობის ფორმატის შეცვლას;
ემოციური იზოლაცია, საიდუმლოებები ან წყენის დაგროვება დროთა განმავლობაში.

ეჭვიანობა და ემოციური დისკომფორტი ბუნებრივია — მით უმეტეს, ისეთ კულტურაში, რომელშიც მონოგამია ნორმადაა აღიარებული. სწორედ ამიტომაა გადამწყვეტი რეგულარული და გულწრფელი ემოციური გადამოწმებები პარტნიორებს შორის. საკუთარ შიშებზე, წყენასა და საჭიროებებზე საუბარი — მიუხედავად იმისა, რამდენად მოწყვლადად გრძნობთ ამ დროს თავს — არა უბრალოდ მნიშვნელოვანი, არამედ კრიტიკულად აუცილებელია კავშირისა და ნდობის შესანარჩუნებლად.

► თუ ამჩნევთ, რომ კომუნიკაცია მნიშვნელოვნად გართულდა ან კონფლიქტი გამწვავდება, ამ პროცესის უკეთ მართვაში დაგეხმარებათ სექს-პოზიტიური ფსიქოთერაპევტის ჩართვა.

წყარო: Choosing Therapy