12 ნოემბერს მელბურნის ქვიარ ფილმების ფესტივალზე ქართველ აქტივისტზე, ემზო კვარაცხელიაზე გადაღებული დოკუმენტური ფილმის პრემიერა შედგება. ეს ავსტრალიის ერთ-ერთი ყველაზე ძველი და დიდი ქვიარ ფესტივალია, სადაც ყოველწლიურად 140-ზე მეტი მხატვრული, მოკლემეტრაჟიანი და დოკუმენტური ფილმი გადის.
“ამაყი მატყუარა” ასე ჰქვია ისტორიას, რომელზეც წარმოშობით ჩილელმა და ბელგიელმა რეჟისორმა, ანდრეს ლუბერტმა გადაიღო. ის ემიგრაციაზე, აქტივიზმზე, რუსული დეზინფორმაციის წინააღმდეგ ბრძოლასა და ემზოს ყოველდღიურ ცხოვრებაზეა.
ემზო მცირეოდენ სპოილერებზე დაგვთანხმდა, მაგრამ გვითხრა, რომ სჯობს პრემიერის შემდეგ გავიგოთ, რატომ ჰქვია ფილმს “ამაყი მატყუარა”. რეჟისორმა ფესტივალზე წარდგენამდე ფილმის ნახვის საშუალება მოგვცა — ყველაფერს ვერც ჩვენ გაგიმხელთ, მაგრამ შეგვიძლია გაგიზიაროთ, რომ სახელის საიდუმლოს პირველივე წუთებში ეხდება ფარდა.
ლუბერტმა ემზო 2 წლის წინ Red Star Line Museum-ში გაიცნო. იქ მიგრანტებზე გამოფენა გაიმართა, რომლის ერთ-ერთი გმირი ქართველი აქტივისტიც იყო. ლუბერტი გვიამბობს, რომ ემიგრანტების ისტორიები მისთვის განსაკუთრებით ემოციურია, რადგან ჩილეში პინოჩეტის დიქტატურის გამო მამამისსაც მოუწია წასვლა. ემზო კი იმდენად გულწრფელი მოეჩვენა, რომ მისი ცხოვრებით დაინტერესდა.
“ვფიქრობ, მრავალი ადამიანისთვის შეიძლება შთაგონების წყარო იყოს, რადგან თავს წარმოაჩენს ადამიანად, რომელიც თავისი იდეალებისთვის, რწმენისთვის, საქართველოსა და მსოფლიოში ადამიანის უფლებებისა და ქვიარებისთვის იბრძვის ყველაფრით, რაც აქვს.
მაშინაც კი, თუ მას სცემენ ან მტრულ გარემოცვაშია, როგორც ეს ფილმში ჩანს, ის ძალიან გაბედულია. მაშინაც კი, თუ მისი ქვეყანა არ აძლევს უფლებას იყოს ისეთი, როგორიც არის, ქვეყნის დიდ პატრიოტად რჩება. ის შეიძლება იყოს ძალიან სუსტი, მაგრამ ამავე დროს აქვს დიდი შინაგანი ძალა”, — ასე გვიპასუხა ლუბერტმა კითხვაზე, რატომ აირჩია ემზო მთავარ გმირად.
ემზომ საქართველო 5 წლის წინ დატოვა. ახლა ბელგიაში ცხოვრობს — ადამიანების უფლებრივი მდგომარეობის გაუმჯობესებაზე მუშაობს და დიდი დისტანციის მიუხედავად, ქართველი აქტივისტის ცხოვრებაზე უარს არ ამბობს.
“ჰომოფობიური პრობლემების გამო ჩამოვედი. თანასწორობის მოძრაობის ზუგდიდის ოფისის წარმომადგენელი ვიყავი და რეგიონში პრობლემები მქონდა. ჩემი ქამინგაუთის შემდეგ დაგროვდა ძალადობის მუქარები, ადამიანები ფიზიკურად ცდილობდნენ ოფისში მოსულიყვნენ, ქვები ესროლათ. ამ პერიოდში, 2018 წლის 17 მაისის შემდეგ გადავწყვიტე წამოვსულიყავი”, — მოკლედ გვიყვება ემზო ქვეყნიდან წასვლის მიზეზებზე. მოკლედ, იმიტომ, რომ ამ თემაზე წლების განმავლობაში უკვე არაერთხელ უსაუბრია, თან წარსულზე მეტად ახალ გამოცდილებებზე ლაპარაკი ურჩევნია.
ემიგრაციის დასაწყისი მარტივი არ ყოფილა. ამბობს, რომ 3 თვე თავშესაფარში იცხოვრა, მაგრამ ამის გახსენება იქ არსებული პირობების გამო აღარ სურს. ენის ბარიერი და უცხო გარემო მთავარი პრობლემა იყო. 1 წელი ვერც სკოლაში დადიოდა, ვერც მუშაობდა. მერე სხვადასხვა ადგილას დასაქმდა. იყო დამლაგებელი, მაღაზიის კონსულტანტი, მოლარე. ენის სწავლის შემდეგ კი შეძლო და ისეთი სამსახური იპოვა, სადაც თავს კარგად გრძნობს. 2 წლის წინ წითელ ჯვარში უკრაინაში ომის შედეგად დაზარალებულებთან დაიწყო მუშაობა, ახლა ადგილობრივ ორგანიზაციაში უკრაინის მხარდამჭერი პროექტის სოციალური მუშაკია.
სამსახურის პარალელურად, ემზო განსაკუთრებულ ენერგიას უთმობს საპროტესტო აქციების დაორგანიზებას ბელგიაში მყოფ ქართველ ემიგრანტებთან ერთად, რომლებიც თავადაც აქციებზე გაიცნო და ვისთან ერთადაც ორგანიზაცია Promote Georgia დააფუძნა.
საქართველოს პრემიერმინისტრის, ირაკლი ღარიბაშვილის ბელგიაში ვიზიტის დროს Promote Georgia-მ საპროტესტო აქცია გამართა. იქ გადაღებული კადრი, როცა ქართულ სამთავრობო დაცვას და ბელგიელ სამართალდამცავს ემზო ტერიტორიიდან იძულებით გაჰყავთ, ფილმის პოსტერი გახდა.
ემზო გვიყვება, რომ რეჟისორი 6 თვის განმავლობაში დაჰყვებოდა სამსახურში, სახლში, აქციებზე. სწორედ ასე მოხვდა ღარიბაშვილთან ინციდენტი ფილმში. გადაღებების გამო მას მიკროფონი ჰქონდა დამაგრებული, ამიტომ ფილმში შეძლებთ მოისმინოთ, რაზე კამათობდნენ ემზო და დაცვის ქართველი თანამშრომლები კიბეებზე.
კიდევ რას ნახავთ ფილმში? ემზოს ერთ ჩვეულებრივ დილას, სამუშაო გარემოს, შეხვედრებს ქართველ ქვიარ აქტივისტებთან, ფიქრებს ოჯახსა და სამშობლოზე, საპროტესტო აქციების დაორგანიზებას, ამაყად მოფრიალე საქართველოს დროშას ბელგიის პრაიდზე, ზრუნვას საქართველოს ევროპულ მომავალზე, ბრძოლას რუსული პროპაგანდის წინააღმდეგ და მრავალ სხვა საინტერესო დეტალს.
“ალბათ, სხვამ უნდა შეაფასოს, მაგრამ ჩემი მიზანი ის იყო, რომ ამ ფილმში ვამხელ საქართველოს ხელისუფლებას, როგორც პრორუსულს. ეს არის მთავარი სათქმელი და ჩემი აზრით, ფილმში კარგად ჩანს”, — გვეუბნება ემზო.
ემზოს თქმით, სანამ ძალა ექნება, ყველგან დისკომფორტს შეუქმნის ირაკლი ღარიბაშვილს და მისი მთავრობის წევრებს, რადგან მოღალატე მთავრობად მიიჩნევს და “მათთან სასაუბრო სხვა ენა არ აქვს”.
“დარწმუნებული ვარ, ემზოს ამბავი შეეხება ავსტრალიაში მცხოვრები ხალხის გულებს, ისევე, როგორც ჩემსას”, — გვეუბნება რეჟისორი.
ემზოსაც და ლუბერტსაც ვკითხეთ, შეძლებს თუ არა ქართველი მაყურებელი ამ ისტორიის ნახვას. სურვილი ორივეს აქვს, მაგრამ დეტალები ჯერ უცნობია.
“თუ რამე შესაძლებლობა გამოჩნდება, კარგი იქნება ფილმის საქართველოში ჩვენება. მაგრამ ვფიქრობ, ამან შეიძლება გარკვეული პრობლემები გამოიწვიოს, რადგან პრემიერმინისტრ ირაკლის პოლიტიკას დადებითად არ წარმოაჩენს”, — გვიპასუხა ლუბერტმა.
ჩვენს მკითხველს საშუალება აქვს, ფილმში მოხვედრილი რამდენიმე კადრი იქამდე ნახოს, სანამ ფართო საზოგადოება გაეცნობა.
კადრი ფილმიდან The Pride Liar
