საქართველოს პარლამენტში თავდაცვის მინისტრს, ჯუანშერ ბურჭულაძეს “მინისტრის საათის” ფორმატში უსმენდნენ, რა დროსაც ერთ-ერთი კითხვის საპასუხოდ მან ჰომოფობიური განწყობებით მანიპულირება სცადა.
ბურჭულაძეს ჯერ კიდევ მაისში გაკეთებული კომენტარი გაუხსენეს, როცა მან თქვა, რომ “ლიბერალიზმი შესაძლებელია საფრთხე იყოს სუვერენიტეტისთვის”. თავდაცვის მინისტრმა განაცხადა, რომ ლიბერალიზმის საფრთხე ერთი და იმავე სქესის ადამიანების ქორწინების კონტექსტში ახსენა.
“არ შეიძლება ჩვენ ერთსქესიანი ქორწინების მიმართ ვიყოთ ლიბერალურები და არგუმენტიც მოვიყვანე ამისთვის, რომ ეს დემოგრაფიულ მდგომარეობას კიდევ უფრო გააუარესებს. ამაზე მეტად ლიბერალურად როგორ გამომეხატა ჩემი პოზიცია, არ ვიცი. ჩვენი დემოგრაფიული პერსპექტივა აბსოლუტურად არ გვაძლევს იმის ფუფუნებას, რომ ჩვენ გვქონდეს არატრადიციული ქორწინების მიმართ ლიბერალური დამოკიდებულება. ეს ვიგულისხმე, თორემ, ზოგადად, მე თვითონ ლიბერალი ვარ და ლიბერალური დამოკიდებულება მაქვს ბევრი საკითხის მიმართ”, — თქვა ბურჭულაძემ.
ჯუანშერ ბურჭულაძის განცხადება ჰომოფობიური მანიპულაციაა, რადგან საქართველოში ქორწინების თანასწორობის საკითხი ლგბტქია+ უფლებადამცველების მოთხოვნებში ამ დროისთვის არ არის. ეს არ ნიშნავს, რომ ისინი ამას არ ემხრობიან, მაგრამ, მაშინ, როცა სახელმწიფო ვერ უზრუნველყოფს ლგბტქია+ ადამიანებს საბაზისო უფლებების დაცვასაც კი და ხშირია ფიზიკური ძალადობა, დისკრიმინაცია, გამოხატვის თავისუფლების შეზღუდვა, ასევე, იყო არაერთი შემთხვევა, როცა თემის წევრები მათი იდენტობის გამო მოკლეს, ამაზე სასაუბრო სივრცე აღარ რჩება. მიუხედავად ამისა, ჯერ 2017 წელს ქართულმა ოცნებამ კონსტიტუცია შეცვალა და ქორწინება განმარტა, როგორც “ქალისა და მამაკაცის კავშირი”. ახლა კი, თავდაცვის მინისტრი ისევ ამ საკითხით ცდილობს მანიპულაციას და საზოგადოებრივ აზრზე გავლენის მოხდენას.
აღსანიშნავია ისიც, რომ დემოგრაფიულ მდგომარეობასა და ქორწინების თანასწორობას შორის კავშირის ძიებაც ყურადღების გადატანის მცდელობაა იმ რეალური პრობლემებიდან, რაც ქვეყანაში მოსახლეობის კლებას იწვევს. მაგალითად, UNFPA-ის მიერ გავრცელებული 8 რჩევის თანახმად, არის რიგი საკითხები, რომლებზეც სახელმწიფო უნდა ზრუნავდეს, რათა პოპულაციის შემცირების პრობლემა აღმოფხვრას. ესენია:
- უზრუნველყონ, რომ ოჯახებმა რამდენიმე შვილის ყოლა შეძლონ: სოციალური, ეკონომიკური თუ სხვა ფაქტორები ოჯახებს, რომლებსაც რამდენიმე შვილის ყოლა სურთ, ამ გადაწყვეტილების მიღებისგან თავშეკავებას აიძულებს;
- შექმნან გარემო, სადაც ადამიანებს ცხოვრება და მომავლის დაგეგმვა ენდომებათ: ქვეყანა ადამიანს თვითგანვითარების საშუალებას, თანასწორ მიდგომას, თავისუფლებისა და ბედნიერებისკენ სწრაფვის შესაძლებლობას უნდა უქმნიდეს, რათა სხვა ქვეყანაში ცხოვრების სურვილმა იკლოს;
- გააძლიერონ მოხუცები, რათა ჯანმრთელობა შეინარჩუნონ და აქტიური მოქალაქეები იყვნენ: სიცოცხლის საშუალო ხანგრძლივობის ზრდა დემოგრაფიულ მდგომარეობაზე სასიკეთოდ იმოქმედებს;
- იზრუნონ ოჯახების გაძლიერებაზე და გამორიცხონ ქალებისადმი უთანასწორო მიდგომა: აუცილებელია ბავშვზე ზრუნვის გამართული სისტემის შექმნა დასაქმებული მშობლების ხელშეწყობის მიზნით, ასევე, დაბალი შემოსავლის მქონე ოჯახების მხარდაჭერა. მიდგომა, რომელიც მხოლოდ შობადობის წახალისებისთვის დადგენილ ფულად ანაზღაურებას გულისხმობს, გრძელვადიან პერსპექტივაში წარუმატებელია;
- ებრძოლონ სტერეოტიპებს ოჯახსა და საზოგადოებაში ქალის როლის შესახებ: ქალებისა და კაცების როლის სტერეოტიპული აღქმა და გენდერული უთანასწორობა შვილის გაჩენის სურვილზე უარყოფითად აისახება;
- შესთავაზონ უკეთესი შესაძლებლობები ახალგაზრდებს: აღმოსავლეთ ევროპასა და ცენტრალურ აზიაში ახალგაზრდების ქვეყნიდან გადინების მაჩვენებელი მაღალია, რაც განათლების შესაძლებლობების, ზრუნვის ნაკლებობით, სიღარიბითა და არასტაბილურობით არის განპირობებული;
- განავითარონ მეტად ინკლუზიური საზოგადოება: ქვეყნებმა ადამიანურ კაპიტალზე უნდა იზრუნონ, ადამიანებს მისცენ განათლება და თვითგანვითარების შანსი, მაგრამ დღის წესრიგიდან გამქრალია ბევრი ადამიანი. ინკლუზიური საზოგადოება დემოგრაფიული ცვლილებებისადმი ბევრად მედეგია;
- აწარმოონ უკეთესი მონაცემები, რათა სტრატეგიის უკეთ შემუშავება მოხდეს: მონაცემები აწმყოს ანალიზის, საჭიროებებზე რეაგირებისა და უკეთესი მომავლის შენებისთვის დაგეგმვაში გადამწყვეტია.
მართალია, ჯუანშერ ბურჭულაძემ დემოგრაფიული მდგომარეობა ქორწინების თანასწორობის საკითხს დაუკავშირა, მაგრამ მიუხედავად იმისა, რომ ერთი და იმავე სქესის ადამიანებს საქართველოში ქორწინება არ შეუძლიათ, 2015 წლიდან 2022 წლამდე შობადობის მაჩვენებელი ყოველწლიურად იკლებს და 2020-2022 წლებში გარდაცვლილთა რიცხვმა გადააჭარბა კიდეც. საქსტატის მონაცემების მიხედვით, საქართველოში სიცოცხლის საშუალო ხანგრძლივობა 73 წელია, რაც 10 წლით ნაკლებია საშუალო ევროპულ მონაცემზე.