9 ლგბტქ+ ადამიანი განმარტავს, როგორ უყვარს, სძულს და ესმის სიტყვა “ქვიარი”

მათივე სიტყვებით, ცხრა ლგბტქ+ ადამიანი განმარტავს, რას ნიშნავს მათთვის ეს გამყოფი, განმათავისუფლებელი ტერმინი.

ალექსანდერ ჩივსი

პირველად სიტყვა “ქვიარს” 12 წლის ასაკში შევეჩეხე, როდესაც დედაჩემს მანქანიდან სურსათის გადმოტანაში ვეხმარებოდი. რაღაც უტიფარი კომენტარი გავაკეთე, გესლნარევი. დედაჩემმა თავი ასწია, შემომხედა და მითხრა: “ქვიარივით ნუ იქცევი”. ახლაც ვგრძნობ მისი სიტყვებისგან გამოწვეულ ტკივილს.

რა საოცარია, რომ სულ რამდენიმე წლის შემდეგ, ახალმა თაობამ თავდასაცავად იმ სიტყვის გამოყენება დაიწყო, რომელიც ოდესღაც ამდენ სიძულვილსა და ძალადობასთან იყო დაკავშირებული. დღეს სიტყვა “ქვიარი” არის საშუალება, შევქმნათ სივრცე მათთვის, ვინც ლგბტქ+ უფლებების მოძრაობის, სოციალური ნორმების, წეს-ჩვეულებებისა თუ გენდერის მოძველებული ცნებების წყალობით გარიყულნი იყვნენ. იმის მიხედვით, თუ ვის ვკითხავთ, ამ სიტყვას მილიონი ურთიერთგამომრიცხავი მნიშვნელობა აქვს. ბევრი მას ჯერ კიდევ დამამცირებელ სიტყვად მიიჩნევს, სხვები კი — სიამაყით იღებენ.

“ქვიარი” არ არის პირველი სიტყვა, რომელიც დავიბრუნეთ, მაგრამ სხვა სიტყვებისგან განსხვავებით, ის თითქოს ყველას წარმოგვაჩენს. ეს სიტყვა იმდენივე მნიშვნელობით, ემოციითა და ისტორიული პერსპექტივითაა დატვირთული, რამდენი ლგბტქ+ იდენტობის ელფერიც არსებობს.

რას ნიშნავს “ქვიარი” და როგორია მისი ისტორია?

ისტორიული კონტექსტისთვის, ქვიარი ყოველთვის არ გამოიყენებოდა, როგორც ვინმეს სექსუალობის ან გენდერული იდენტობის აღწერის საშუალება. მიუხედავად იმისა, რომ დღეს ბევრი ადამიანი იყენებს მას, როგორც ქოლგა ტერმინს ფლუიდური სექსუალობისა და გენდერის აღსაწერად, “ქვიარი” იყო (და ზოგიერთ კონტექსტში კვლავაც არის) გავრცელებული დამამცირებელი ტერმინი, რომელიც ლგბტქ+ ადამიანების მიმართ გამოიყენებოდა.

იმის გამო, რომ “ქვიარი” თავდაპირველად უცნაურსა და უჩვეულოს აღნიშნავდა, სისგენდერმა, ჰეტეროსექსუალმა ადამიანებმა ეს სიტყვა ლგბქტ+ თემის შეურაცხყოფისა და, აქედან გამომდინარე, გაუცხოების გზად აქციეს. ტერმინი შეურაცხმყოფლად პირველად 1894 წელს გამოიყენეს, როდესაც ჯონ დუგლასმა, ქუინსბერის მე-9 მარკიზმა, საჯარო სასამართლო პროცესზე თავის ვაჟს, ლორდ ალფრედ დუგლასსა და მის სავარაუდო შეყვარებულს, ოსკარ უაილდს “სნობი ქვიარები” უწოდა. ამერიკულმა გაზეთებმა მალევე დაიწყეს, დამცირების მიზნით, სტატიებში გეი კაცებისთვის “ქვიარის” წოდება.

1969 წლის სთოუნვოლის აჯანყების შემდეგ, რომელსაც ბევრი თანამედროვე ლგბტქ+ უფლებების მოძრაობის დაბადების ადგილად მიიჩნევს, ორგანიზატორებმა დაიწყეს საუბარი იმაზე, თუ რომელი ტერმინები აღწერს ჩვენი საზოგადოების საერთო გამოცდილებას საუკეთესოდ. მიუხედავად იმისა, რომ გეი ადამიანები, ლესბოსელები და ყველა სექსუალური ორიენტაციის ტრანს ადამიანები განსხვავებულად შეიგრძნობენ სამყაროს, სისგენდერ-ჰეტერო საზოგადოება ყველას “ქვიარად” გვხედავს. ორგანიზაციებმა, როგორიცაა Queer Nation ნიუ-იორკში და ცალკეულმა პირებმა ეს სიტყვა დააბრუნეს, როგორც გაძლიერებისა და კოლექტიური გაერთიანების აღმნიშვნელი ტერმინი. ამ ტენდენციამ პოპულარობა მხოლოდ 1980-იან წლებში მოიპოვა, როდესაც ლგბტქ+ ადამიანები ორგანიზებას უწევდნენ აშშ-ს მთავრობის მიერ აივ/შიდსის კრიზისის პოლიტიკის წინააღმდეგ ბრძოლას. 

1990-იანი წლების განმავლობაში, “ქვიარი” თემის შიდა გამოყენების ტერმინი იყო იქამდე, სანამ ის 1999 წელს ფართო საზოგადოებისთვის კარგად ნაცნობ სატელევიზიო შოუს — Queer As Folk სათაურში არ აღმოჩნდა. მომდევნო ორი ათწლეულის განმავლობაში, ამ სიტყვამ ლგბტქ+ სათემო ცენტრების, სატელევიზიო შოუების, ფილმების სახელწოდებებში გადაინაცვლა და იქცა ტერმინად, რომელიც იდენტობათა ზრდად აკრონიმს ერთ ჭერქვეშ აქცევდა. 

“ქვიარის” განმარტება წლების განმავლობაში შეიცვალა და დღეს ბევრი მას ხედავს, როგორც ლგბტქ+ ქოლგის ქვეშ მყოფი ადამიანების ფართო სპექტრის მოხსენიების ინკლუზიურ გზას. ზოგიერთი ადამიანისთვის რთულია ამ ტერმინის შეურაცხმყოფელი წარსულის დავიწყება, მიუხედავად იმისა, რომ მისი მნიშვნელობა შეიცვალა, მაგრამ სხვები “ქვიარს”, როგორც თვითიდენტიფიცირების საშუალებას იყენებენ. 

იმისათვის, რომ უკეთესად გავიგოთ, რას ნიშნავს “ქვიარი” გაგაცნობთ ცხრა პერსპექტივას ამ სიტყვის მნიშვნელობაზე მათგან, ვინც ამ ტერმინს იყენებს. 

თაი ფარნსუორთი, მწერალი (she/her)

ზრდასთან ერთად, თავს ბისექსუალად ვაიდენტიფიცირებდი. მიუხედავად იმისა, რომ ამ ტერმინის გამოყენებისას თავს კომფორტულად ვგრძნობ, ის სათანადოდ მაინც ვერ გამოხატავს ჩემს სექსუალობას. “ქვიარი” ჩემთვის უფრო მისაღებია, რადგან მე ბისექსუალი და ჰომორომანტიკული ვარ.  

ეს რას ნიშნავს — მიუხედავად იმისა, რომ სისგენდერი კაცები მიზიდავენ, როდესაც მათ ვხვდები, საკუთარი თავის ავთენტური ვერსია არ ვარ. ჩემთვის ბისექსუალობა ნიშნავს იმას, რომ სექსუალურად ყველა გენდერი და გენდერული ექსპრესია გიზიდავს, თუმცა ჰომორომანტიკულობის შემთხვევაში, რომანტიკული გრძნობები მხოლოდ ქვიარ ურთიერთობებში გიჩნდება. იქიდან გამომდინარე, რომ ეს ყოველივე ცოტათი კომპლექსურია, უბრალოდ “ქვიარს” ვამბობ. 

სტივენ “ზ” პატონი, სამოქალაქო აქტივისტი და საჯარო სპიკერი (he/she/they)

იდენტობები პერსონალურია, თუმცა ეს არის ის, რითაც საკუთარ თავს ვასაჯაროებთ, აქედან გამომდინარე, ეს ყოველივე საკმაოდ კომპლექსურია. 

მაგალითად, მე ვარ ქვიარი, ტრანსი, არაბინარული და მექსიკელი და ასე გამოვხატავდი საკუთარ თავს პარტნიორთან, მაგრამ თუკი ვესაუბრები ვინმეს, ვისთანაც რთული ურთიერთობა მაქვს, უბრალოდ გეი კაცი ვიქნები.

მე 33 წლის ვარ. როცა ბავშვი ვიყავი, “ქვიარი” დამამცირებელი ტერმინი იყო. მეზობლის ბავშვები ერთობოდნენ თამაშით, სახელწოდებით “გასვარე ქვიარი”. ფეხბურთის ბურთს წინ და უკან აწვდიდი და ვისაც შერჩებოდა, ის  ყველასთვის “ქვიარად” იქცეოდა. ასე რომ, დიახ, ქვიარების დამცირება, ფაქტობრივად, ბავშვობისდროინდელი რიტუალი იყო.

მიუხედავად იმისა, რომ ეს სიტყვა შეურაცხმყოფელია, ის მაინც ახასიათებს იმ ადამიანებს, ვინც საზოგადოების მიერ დაწესებულის მიღმა არსებობენ

საშუალო სკოლაში ბავშვები სახლში მომყვებოდნენ და “ქვიარს”, “პიდარასტს” და მისთანანს მეძახდნენ. დღესაც, როგორც ზრდასრულს, იმავე სიტყვებით მამცირებენ, ასე რომ, მესმის, ჩემი წინამორბედი თაობები რატომ ერიდებიან ამ სიტყვას. 

როგორც აღვნიშნე, ვიცი, რამხელა ძალა შესწევს სიტყვების დაბრუნებას, რომლებსაც ჩვენს დასაზიანებლად იყენებდნენ და ვაფასებ “ქვიარს”, განსაკუთრებით იმიტომ, რომ ის ყოველთვის ატარებდა განუსაზღვრელი აბსტრაქტულობის შეგრძნებას. მიუხედავად იმისა, რომ ეს სიტყვა შეურაცხმყოფელია, ის მაინც ახასიათებს იმ ადამიანებს, ვინც საზოგადოების მიერ დაწესებულის მიღმა არსებობენ, ამიტომაც ეს ტერმინი შესაბამისია სიყვარულისა და საკუთარი თავის ყველა იმ აკრძალვის უარყოფისა, რაც სამყარომ განგვისაზღვრა. 

კრისტი ზოშაკი, “ქვიარი ჯადოქარი” (she/her)

40 წლის ქალი ვარ, რომელიც თავს ქვიარად აიდენტიფიცირებს. საშუალო სკოლაში ვიცოდი, რომ ბიჭები და გოგოები მიზიდავდნენ. კაცზე დაქორწინებამდე, რამდენიმე ქალს ვხვდებოდი. ურთიერთობა ძალადობრივი იყო, ამიტომ დავტოვე და დავიწყე გენდერულად არაკონფორმულ ადამიანთან შეხვედრა.

ცხოვრების ამ ეტაპზე, იმ გამოცდილებათა გათვალისწინებით, რაც მივიღე, ჩემთვის “ქვიარი” უფრო ინკლუზიური ტერმინია. ვიცი, რომ განსხვავებულ ადამიანებს შესაბამისი შეხედულებები აქვთ, მაგრამ პირადად მე ამ სიტყვას ინკლუზიურ ქოლგა ტერმინად მივიჩნევ.

დენიელ რეინოლდსი, The Advocate-ის სოციალური მედიის რედაქტორი (he/him)

როგორც არა ჰეტეროს სინონიმი, “ქვიარი” სექსუალური ორიენტაციისა და გენდერული იდენტობის სპექტრის მრავალფეროვანი წარმომადგენლებისათვის შესანიშნავი ქოლგა სიტყვაა. მიყვარს ამ ტერმინის ინკლუზიურობა, მაგრამ საკუთარი თავის დასახასიათებლად,  მისი სპეციფიკის გამო, “გეის” ვამჯობინებ. 

“გეი” ნათლად ამბობს, რომ მე ვარ ადამიანი, რომელიც სხვა კაცებითაა დაინტერესებული. მეტიც, ის, რომ “გეის” ვანიჭებ უპირატესობას, ჩემს ასაკზე მეტყველებს. 33 წლის ვარ და როცა დავქამინგაუთდი, “ქვიარი” ფართოდ არ გამოიყენებოდა. ვფიქრობ, იპოვით შებრუნებულ კორელაციას ასაკსა და “ქვიარის” იარლიყთან დაკავშირებულ კომფორტს შორის. 

წინა თაობებს ამ ტერმინის მიმართ ძლიერი ზიზღი აქვთ. როგორც The Advocate-ის სოციალური მედიის რედაქტორი, რეგულარულად ვაკვირდები “ქვიარზე” უკუპასუხს (მაგალითად, როდესაც ის სათაურში გამოიყენება) ასაკით უფროსი გეი კაცებისგან, რომლებმაც ეს სიტყვა მხოლოდ როგორც შეურაცხყოფა, ისე იციან. ეს ტერმინის ისტორიის ნაწილია — ის იყო (და ახლაც არის) სიტყვა, რომელიც ჩვენი დაზიანების მიზნით გამოიყენებოდა და ახლა დავიბრუნეთ.

დაბრუნება მძლავრია, მაგრამ ასევე მესმის, რომ ისინი, ვინც იურიდიული და სოციალური დისკრიმინაციის ყველაზე ბნელი დღეები გამოცადა, თავს კომფორტულად არ გრძნობენ შეურაცხმყოფელი სიტყვის გამოყენებისას, რომელიც ზოგჯერ ფიზიკური ძალადობის წამახალისებლად გამოიყენებოდა. მისი გამოყენება, თუნდაც ლგბტქ სივრცეებში, ზოგიერთი ადამიანისათვის თემის წარსული ტრავმის გამაღიზიანებელია.

ვონტ აბრამსი, ვიზუალური მერჩენდაიზის მხატვარი (they/them)

ბავშვობაში “ქვიარი”, “პიდარასტთან” შედარებით, არ იყო სიტყვა, რომელსაც ჩემ წინააღმდეგ იყენებდნენ, ამიტომაც ვაცნობიერებ, რომ მის გამოყენებასთან დაკავშირებით გარკვეული ემოციური პასუხი არ გამაჩნია. 

ჩემთვის ქვიარობა მოიცავს ჩემს, როგორც ადამიანის, რომლისთვისაც არაკომფორტულია ბინარულად თვითგამოხატვა, სექსუალურ იდენტობას. ამავდროულად, ის აერთიანებს ჩემს წყრომას სისგენდერი და ჰეტერონორმატიული პრივილეგიებისა და მათ თეთრკანიანთა უპირატესობებთან თანაკვეთაზე. ლგბტ+ ეტიკეტები, როგორც წესი, ბინარულ საწყისებს გამოხატავენ, რაც იმ სოციალურ მოძრაობას შეესაბამება, რომელიც ასიმილაციას ცდილობს და არაბინარულ იდენტობათა კვალს შლის. “ქვიარის”, როგორც უნივერსალური ქოლგა ტერმინის გამოყენება, ნებით თუ უნებლიეთ, აჩუმებს ამ მნიშვნელოვან გარე ხმას.

ჩემი ქვიარობა არის ხმა, ჩემი ხმა, როგორც შავკანიანი, კაცობა მინიჭებული, არაბინარული ინდივიდის, რომელიც მკაცრად აკრიტიკებს სტატუს-კვოს. მხარს ვუჭერ “არაბინარულობას”, რადგან ბუნებრივად ანდროგენული ვარ — გარდატეხის ასაკმა კაცური და ქალური თვისებების ფიზიკური და ემოციური ნაზავი მომცა. დროთა განმავლობაში გავაცნობიერე, რომ ბინარული გამომხატველობის სოციალური წესების დაცვა ჩემთვის ყოველთვის უნიკალური გამოწვევა იქნება. “ქვიარი” კი მეხმარება ამ გამოწვევას თვალი გავუსწორო. 

ფაატი, ტექნოლოგიათა მეცნიერი (she/they)

მჯერა, ის სიტყვები უნდა დავიბრუნოთ, რომელთაც იმისთვის იყენებდნენ, რომ ჩვენთვის ადამიანური სახე დაეკარგათ. რეგულარულად ვამბობ “ზანგს” და მიყვარს ის ფაქტი, რომ ამის თქმა შემიძლია, რადგან ეს იმ ორსახოვან ურთიერთობას მახსენებს, რომელიც ყველა შავკანიანს საკუთარ კანის ფერთან მიმართებაში აქვს. შავი კანის ქონასთან დაკავშირებული სიხარული გადაჯაჭვულია სევდასთან, რადგან ეს არის შემახსენებელი იმისა, თუ რამდენი ტანჯვა გამოიარა შენმა ხალხმა სიშავის გამო. ასე რომ, მომწონს შეურაცხმყოფელი სიტყვების დაბრუნება. თუმცა, როგორც ყველა შავკანიანს “ზანგს” არ დავუძახებდი, ასევე არ მივმართავდი ყველა ლგბტ ადამიანს “ქვიარით” — მხოლოდ მათ, ვინც ამ ტერმინით თვითიდენტიფიცირდება. 

კრის დონაჰიუ, პროფესორი, სექს თერაპევტი და ავტორი წიგნისა მეამბოხე სიყვარული (he/him)

“ქვიარი” ეჭვქვეშ აყენებს სექსუალური და გენდერული იდენტობის ბინარულობას. ბევრი ამ ტერმინს “გეის” სინონიმად იყენებს, მაგრამ ჩემთვის, ამ შემთხვევაში, ის მნიშვნელობას მოკლებულია. “ქვიარი” ჰომორომანტიკული კულტურის მიღმა არსებულ არანორმატიულობას, კრეატიულობასა და მრავალფეროვნებას გულისხმობს.

გეი იდენტობას სტერეოტიპულად მოჰყვება გენდერულ პერფორმანსთან, პოლიტიკასთან, სხეულის სტანდარტებისა და სექსუალურ სურვილებთან დაკავშირებული მოლოდინები, რაც ბევრი ადამიანისთვის დამთრგუნველია. “ქვიარი” თემის შენების საშუალებას იძლევა მათთვის, ვინც გეი სტანდარტებს არ აკმაყოფილებს.

ქვიარობა მათავისუფლებს, რადგან მაჩვენებს, რომ არანორმატიულად ცხოვრება ჯანსაღი და ღირებულია

ქვიარობა მათავისუფლებს, რადგან მაჩვენებს, რომ არანორმატიულად ცხოვრება (ტოქსიკური მასკულინობის იდეალების მიღმა ცხოვრება, top-ად ან bottom-ად ყოფნა, ან მხოლოდ სისგენდერ კაცებთან შეხვედრა) ჯანსაღი და ღირებულია. მუშაობისას ქვიარულ ხედვასაც ვიყენებ ფსიქოლოგიაში, სადაც მე “ვაქვიარებ” ყველაფერს, რაც ფსიქოლოგიამ, კულტურამ და მედიამ გვითხრა იმის შესახებ, თუ როგორ უნდა გვიყვარდეს, ურთიერთობას ვამყარებდეთ, გამოვხატავდეთ და სექსი გვქონდეს.

ლირი დ., IT სპეციალისტი (he/him)

მიხარია, რომ ჩემი მამრობითი სქესის გეი მეგობრები სიტყვა “ქვიარს” იბრუნებენ, მაგრამ მე მაინც გაორებული დამოკიდებულება მაქვს  ახალი თაობის მიერ ტერმინ “დაბრუნებასა” და მის მნიშვნელობასთან დაკავშირებით. 

ერთი მხრივ, მიხარია, რომ ახალგაზრდებს არ მოუწევთ ინკლუზიურობისთვის ისეთივე ბრძოლა, როგორც მე მომიწია. მეორე მხრივ, მგონია, რომ ვუყურებ მათ, როგორ იპარავენ ისტორიას მათგან, ვინც იბრძოდა და იღუპებოდა ამისთვის და აქცევს მას რაღაცად, რაც ზოგჯერ ერთდროულად ძლევამოსილი და ფარსით მოცულია.

მე ტრანსი კაცი ვარ. ახალგაზრდობაში თავს ბისექსუალად ვაიდენტიფიცირებდი, მაგრამ ახლა თავს ბევრ რაიმედ მივიჩნევ: ტრანსგენდერად, ტრანსსექსუალად (ორივე ვარ) და სხვა. ჩემს გენდერულ იდენტობას 38 წლის ასაკში გავეცანი, სოციალური ტრანზიცია 2018 წელს დავიწყე, ხოლო სამედიცინო — გასულ იანვარს. ამ ეტაპზე, არ მგონია, რომ ნებისმიერი სექსუალური ურთიერთობა, რაც შეიძლება რომ დავამყარო, სხვა სიტყვით უნდა იწოდებოდეს, გარდა “ქვიარისა”. 

ჯეისონ ორნი, დრექსელის უნივერსიტეტის სოციოლოგიის ფაკულტეტის ასისტენტ-პროფესორი და ავტორი წიგნისა ბოიზთაუნი: სექსი და თემი ჩიკაგოში (he/him)

როგორც ჩემს წიგნში აღვნიშნე, “ქვიარს” სამი ერთმანეთის თანმხვედრი (მაგრამ არა სინონიმური) მნიშვნელობა აქვს. ამ მნიშვნელობებს შორის მსგავსება იწვევს იმას, რასაც მე “კონცეპტუალურ ინფლაციას” ვუწოდებ. მარტივად რომ ვთქვათ, ადამიანები იყენებენ სიტყვას და თავს აიდენტიფიცირებენ მასთან, ამავდროულად, მიიჩნევენ, რომ სხვებიც მათ მსგავსად იქცევიან. 

პირველ რიგში, “ქვიარი” არსებობს, როგორც ქოლგა ტერმინი. LGBTQQIIAAPSS+-ის ანბანის მთელი შემადგენლობის გამოყენების ნაცვლად, “ქვიარი” მოიცავს ნებისმიერ არასისგენდერ, არაჰეტეროსექსუალურ იდენტობას, ურთიერთობას, ქცევას ან სურვილს. “ქვიარს” ამ დანიშნულებით ვიყენებ, რადგან, ჩემი აზრით, ის არასისგენდერი და/ან არაჰეტეროსექსუალი ადამიანების მრავალფეროვნებას სრულად აერთიანებს. 

“ქვიარი”, როგორც ქოლგა ტერმინი, ბევრ რაიმეს ერთმანეთთან ათანაბრებს და სწორედ ისაა ეს, რასაც ზოგიერთი ადამიანი არ ეთანხმება. კერძოდ, ისინი, ვინც “ქვიართან” თავს აიდენტიფიცირებს, როგორც “იდენტობის არმქონე, განუსაზღვრელ” მემარცხენე პოლიტიკურ პოზიციასთან. ისინი არ იყენებენ “ქვიარს”, როგორც ტერმინს, რომელიც “ყველა დეფინიციას” მოიცავს, არამედ როგორც — “დეფინიციის არმქონეს”. ვინაიდან, ყველა ადამიანი უნიკალურია თავისი სურვილებით, ქცევებითა და თემებით, განა მათი იდენტობა ცალსახად მათ არ უნდა ეკუთვნოდეთ? ზოგიერთი ადამიანი “ქვიარს” სწორედ ამ უნიკალურობის აღსანიშნად იყენებს.

კლუბის უკანა ოთახში სექსით დაკავებული შიშველი ქვიარი, შესაძლოა, არ იდენტიფიცირდეს ტერმინთან “ქვიარი” ან თავისი ქმედებები პოლიტიკურად არ ჩათვალოს, მაგრამ საზოგადოების იმ აზრის უარყოფა, თუ რას უნდა აკეთებდნენ ისინი, მათ ქვიარად აქცევს 

ვამბობ, რომ ტერმინის ამგვარი გამოყენება მემარცხენეულია, რადგან აღმოვაჩინე, რომ ის ძალაუფლების სტრუქტურების ერთგვარ ულტრამემარცხენე პოლიტიკურ კრიტიკასთან (რაც ხშირად, როგორც მე და სხვებმა აღვნიშნეთ, ფუკოს აბსოლუტურად არასწორ წაკითხვას ჰგავს) ასოცირდება. ეს არის ქვიარი, რომელსაც დაინახავთ ქვიარ პოლიტიკურ ღონისძიებაზე და ქვიარი იდენტობის პოლიტიკით, რომელიც ხშირად პარადოქსულად აღნიშნავს, რომ გარკვეულ საკითხზე მხოლოდ ის ადამიანი შეიძლება აფიქსირებდეს სწორ პოზიციას, ვისაც მარგინალიზებული იდენტობების სწორი კომბინაცია აქვს. 

პარადოქსულია ის, რომ ეს ქვიარ მემარცხენეები, როგორც წესი, თეთრკანიანები არიან და თავიანთ ღონისძიებებსა და პრობლემებს ერთგვარი “რიცხობრივი მრავალფეროვნების” მიდგომით ალამაზებენ. ამ მიდგომას “ქვიარნორმატიულობას” ვუწოდებ. ჰეტერონორმატიულობის მსგავსად, ისინი ქვიარად ყოფნის “სწორ” გზას განსაზღვრავენ და ამტკიცებენ, რომ სხვა ყველა ქვიარობას არასწორად მიჰყვება. 

ადამიანთა მესამე ჯგუფს, რომელიც “ქვიარის” გამოყენებაზე უარს აცხადებს, მიაჩნია, რომ არ არსებობს ქვიარად ყოფნის სწორი გზა და სწორედ ეს უარყოფა აქცევს მათ ქვიარად. ეს “სექს რადიკალური ქვიარობა” არარესპექტაბელურობითაა გამსჭვალული და ორიენტირებულია გართობასა და სიამოვნებაზე. ამ კუთხით, ქვიარი შეიძლება ტერმინთან არ იდენტიფიცირდეს, მაგრამ ისინი უარყოფენ სტანდარტებს და მზად არიან, იცხოვრონ ცხოვრების ალტერნატიული წესით, რომელიც ძალადობრივ სამყაროში სიამოვნებას ანიჭებს უპირატესობას.

კლუბის უკანა ოთახში სექსით დაკავებული შიშველი ქვიარი შესაძლოა, არ იდენტიფიცირდეს ტერმინთან “ქვიარი” ან თავისი ქმედებები პოლიტიკურად არ ჩათვალოს, მაგრამ საზოგადოების იმ აზრის უარყოფა, თუ რას უნდა აკეთებდნენ ისინი, მათ ქვიარად აქცევს. 

როგორც აღვნიშნე, ეს ტერმინები ერთმანეთთან თანხვედრაშია. თავს ქვიარად ვაიდენტიფიცირებ: “ქვიარად”, რომელიც უარყოფს რესპექტაბელურობას; “ქვიარად”, რადგან ჩემი იდენტობა ისეთ მარტივ იარლიყებში ვერ ექცევა, როგორიცაა “გეი” ან “კაცი” და “ქვიარად”, რადგან მეც არაჰეტოროსექსუალური, არასისგენდერული იდენტობების ქოლგაში ვხვდები. უცხო ადამიანს ვეტყოდი, რომ “გეი კაცი” ვარ, რადგან ვფიქრობ, არ არიან მზად, გაიგონ, რომ რეალურად არცერთი არ ვარ. 

“ქვიარი” ეს ყველაფერია და ზოგიერთი ადამიანისთვის ეს არცერთი მათგანი არ არის — ზოგჯერ ეს უბრალოდ შეურაცხყოფაა, რადგან განსხვავებულები ვართ. მაგრამ მე განსხვავებული ვარ და ეს მომწონს.

წყარო: them

ავტორი: ალექსანდერ ჩივსი