არაერთი წელია საქართველოში პერმანენტულად აქციები იმართება. მათი ძირითადი მოთხოვნები ადამიანის ფუნდამენტური უფლებების დაცვა, დემოკრატიული პროცესების გაჯანსაღება და დასავლური კურსის უზრუნველყოფაა.
მასშტაბური საპროტესტო ტალღა, რომელიც დღემდე გრძელდება, ჯერ კიდევ 2023 წელს დაიწყო, როცა რუსული კანონი პირველად დააინიცირეს, თუმცა ხალხის მოთხოვნის შედეგად, გაიწვიეს. უკვე 2024 წელს, მიუხედავად იმისა, რომ “ქართულმა ოცნებამ” დადო პირობა, კანონს ხელახლა აღარ დაუბრუნდებოდა, ის მაინც შეიტანეს პარლამენტში და მიიღეს, რასაც თან ახლდა ასეულობით ათასი მოქალაქის პროტესტი, რომელსაც ხელისუფლება საპოლიციო ძალებით უპირისპირდებოდა.
შემდეგ იყო რეპრესიული პროცესები, არჩევნების შედეგები და ბოლოს 28 ნოემბერს ირაკლი კობახიძის განცხადება, რომლითაც ევროინტეგრაციის პროცესი შეჩერდა. იმ დღიდან, 2 თვეზე მეტია, საქართველოს არაერთ ქალაქში უწყვეტი პროტესტია.
მიუხედავად იმისა, რომ სახელისუფლებო პროპაგანდა ამტკიცებს, თითქოს აქციებზე ცოტა ადამიანი, თან ძირითადად პარტაქტივი დადის და თითქოს სხვადასხვა მარშში გადაცმული ერთი და იგივე პირები მონაწილეობენ, ვხედავთ, რომ პროტესტში უამრავი სხვადასხვა შეხედულების თუ პოლიტიკური გემოვნების ადამიანია ჩართული.
აქციაზე ნახავთ ყველა ასაკის ადამიანებს, ასევე, სტუდენტებს, ლექტორებს, მსახიობებს, მომღერლებს, მოცეკვავეებს, მზარეულებს, ექიმებს, IT სფეროს წარმომადგენლებს, მარკეტერებს და უამრავი სხვადასხვა პროფესიის წარმომადგენლებს.
პროტესტი ჩვენს ყოველდღიურობად იქცა იქამდე, სანამ მოქალაქეები სასურველ მიზანს არ მიაღწევენ. რადგან ამ რეალობაში ვცხოვრობთ, დღეს გადავწყვიტეთ, გავაკეთოთ ქვიზი, რომლითაც გაიგებ, აქციის როგორი მონაწილე ხარ — ის, ვინც წინა რიგებში დროშას აფრიალებს, თუ ის, ვინც ზურგს უმაგრებს სხვებს ან საჭირო ნივთებით უზრუნველყოფაზე ზრუნავს.